[Review] Mitsubishi Xpander เวอร์ชั่นไทย ปรับมาน่าใช้ ขับไปอย่าใจร้อน

Review Mitsubishi Xpander ก่อนที่จะเปิดตัวพร้อมเปิดราคาจำหน่ายอย่างเป็นทางการในช่วงกลางเดือนสิงหาคม แต่ก่อนหน้านั้นมิตซูบิชิได้จัดทริปทดสอบมิตซูบิชิ เอ็กซ์แพนเดอร์ทั่วไทยให้กับสื่อมวลชน และแน่นอนว่า Autostation ก็ไม่พลาดที่จะมาร่วมทริปทดสอบแรกอย่างเป็นทางการ แม้จะเป็นการลองขับครั้งแรกในประเทศไทย แต่กับเราแล้วนี่คือครั้งที่ 2 ที่ได้สัมผัสรถคันนี้ เพราะเราเองบินไปขับกันมาแล้วถึงประเทศอินโดนีเซีย ซึ่งลองกดไปดูวีดีโอรีวิวของเวอร์ชั่นอินโดนีเซียกันได้ บอกไว้เลยว่าในภาพรวมไม่ได้แตกต่างอะไรกันมาก แต่ก็มีหลาย ๆ เรื่องเหมือนกันที่เราเข้าใจผิดไปกับการบินไปทดสอบที่นั่น ก็ขอมาแก้ไขในบทความรีวิวเวอร์ชั่นไทยอย่างเป็นทางการ ไปกันแบบไวไวว่ารถคันนี้น่าสนใจขนาดไหน และมันมีดีพอที่จะทำให้เราควักเงิน 7 แสนกลาง ๆ ไปถึง 8 แสนกลาง ๆ จับจองมันหรือไม่ ราคาที่เราพูดถึงข้างบนนั้นแม้จะไม่ได้มีการยืนยันอย่างเต็มรูปแบบจากผู้บริหาร แต่ก็เชื่อได้ว่ามิตซูบิชิไม่น่าจะกล้าฉีกจากคู่แข่งไปมากมายนัก แต่น่าจะอาศัยความคุ้มค่าของการจ่ายราคาใกล้เคียงกันเป็นออพชั่นที่ดึงดูดลูกค้าเข้ามามากกว่า ณ ขณะนี้ เรื่องแรกที่เราเข้าใจผิดก็คือ รถยนต์คันนี้ไม่ได้มีการรีบิวด์ในประเทศไทยแต่อย่างใด แต่การผลิตที่ประเทศอินโดนีเซียทั้งหมดจะทำตามสเปกที่ประเทศไทยระบุ ซึ่งผู้บริหารยืนยันว่ามาตรฐานในการผลิตที่โรงงานในเบงกาซีนั้น ไม่ได้แตกต่างจากมาตรฐานทั่วโลกแต่อย่างใด คุณภาพในงานผลิตนั้นถือว่าไม่ขี้เหร่ทั้งภายนอกและภายในห้องโดยสาร จะมีจุดติงเล็ก ๆ ไปบ้างก็อย่างเรื่องที่ปิดแผงฟิวส์ในตัวรถที่ไม่ได้มีให้มา ที่เหลือถือว่างานประกอบแน่นหนาดี ไม่มีรอยต่อรอยเหลื่อมอะไรให้สังเกตเห็นได้อย่างชัดเจนจนรู้สึกว่ารถไม่น่าใช้งาน มิตซูบิชิ ประเทศไทย จะวางขายเอ็กซ์แพนเดอร์ใน 2 รุ่นย่อยเท่านั้น ในรุ่นล่างจะมาพร้อมล้ออัลลอย 15 นิ้ว คิ้วรอบรถสีดำ มือจับสีเดียวกับตัวรถ วิทยุภายในแบบเชยเชย ไม่มีครูสคอนโทรล ตัดอุปกรณ์ไปหลายต่อหลายตัวเหมือนกัน เพื่อเอาไว้รองรับลูกค้ากลุ่มตลาดล่าง ขณะที่ตัวท๊อปจะมาพร้อมความหรูหราที่มากกว่า ไม่ว่าจะเป็นกรอบคิ้วแบบโครเมียม ล้ออัลลอยทูโทนขนาด 16 นิ้ว มือจับประตูแบบโครเมียม วิทยุภายในพร้อมจอสัมผัสขนาด 6.2 นิ้ว (ที่ใช้งานโคตรยาก) มาพร้อมระบบควบคุมความเร็วอัตโนมัติ และเบาะหนังรอบคัน รูปร่างหน้าตาภายนอกมีความแข็งแกร่งบึกบึน ตัวรถยาว 4,475 มิลลิเมตร กว้าง 1,750 มิลลิเมตร สูง 1,695-1,700 มิลลิเมตรแล้วแต่ขนาดของยาง ทำให้มีระยะห่างจากพื้นถนนของรถตั้งแต่ 200-205 มิลลิเมตร และมีระยะฐานล้อยาว 2,775 มิลลิเมตร ขนาดของตัวถังนี่ถือเป็นความภาคภูมิใจของมิตซูบิชิกันเลยทีเดียว ที่ออกแบบรถมาได้ใหญ่โตเหนือคู่แข่งในเกือบจะทุกมิติ ยกเว้นความกว้างของตัวรถ แต่แม้จะมีขนาดใหญ่โตเพียงใด รถคันนี้ก็มีวงเลี้ยวที่ถือว่าแคบมากเพียง 5.2 เมตรเท่านั้น ถือว่าไม่ธรรมดา สิ่งที่ผมเข้าใจผิดมาตลอดก็คือเจ้าไฟหรี่เล็ก ๆ ที่เป็นเหมือนลูกกะตาด้านบนนั้นเป็นไฟส่องสว่างเวลากลางวัน แต่เอาจริง ๆ แล้วมันเป็นแค่ไฟหรี่ธรรมดาเท่านั้น ขณะที่ไฟใหญ่และไฟเลี้ยวถูกติดตั้งที่โคมขนาดใหญ่ด้านล่าง และไฟกลม ๆ ตรงการ์ดกันชนคือไฟตัดหมอก เครื่องยนต์ที่ให้มาสเปกเดียวกันทุกประการ เครื่องยนต์ 4 สูบไมเวค 1.5 ลิตร 105 แรงม้า 141 นิวตันเมตร พร้อมเกียร์ 4 สปีด ความดีงามของมิตซูบิชิก็คือการเลือกให้ติดตั้งฝาครอบเครื่องยนต์มาให้เรียบร้อยเหมือนที่เห็นในเวอร์ชั่นฟิลิปปินส์ ไม่ได้ปล่อยเปลือยเหมือนที่เห็นในอินโดนีเซีย อ่านมาถึงตรงนี้ หลายคนเริ่มถามละว่าขับแล้วเป็นยังไง อดใจรออีกนิด ขอเล่าเรื่องภายในให้ฟังก่อน ถ้าจำกันได้ ตอนลองขับที่อิเหนาผมเองค่อนข้างจะบ่นเรื่องห้องโดยสารภายในสีเบจที่มาพร้อมผ้านุ่ม ๆ เผละ ๆ ว่าไม่น่าจะเหมาะสมกับตลาดประเทศไทยแน่นอน และเหมือนกับมิตซูบิชิเองก็คงคิดเหมือนกัน ห้องโดยสารเวอร์ชั่นที่จำหน่ายในประเทศไทยจึงมาพร้อมโทนสีดำทั้ง 2 รุ่น แตกต่างกันที่เบาะผ้าและเบาะหนังเท่านั้น อันนี้ยังไม่เห็นของรุ่นล่างว่าดีแย่ขนาดไหน แต่เบาะหนังในรุ่นท๊อปถือว่าให้สัมผัสที่ดีใช้ได้ แม้ตำแหน่งที่นั่งจะยังสูงเกินไปนิด และเบาะดูจะแบแบออกมากกว่าปกติ ทำให้ดูไม่อุ้มตัวสักเท่าไร แต่ก็ถือเป็นห้องโดยสารที่ให้บรรยากาศที่ดี ยิ่งได้การตกแต่งภายในสีดำที่ตัดด้วยลายกราฟฟิกสีเงินแล้ว ขอบอกว่าดูดีกว่าของพี่อิเหนาเป็นกอง คนเลือกมาดูมีรสนิยมมาก ๆ สิ่งที่เพิ่มมาอีกอย่างของรุ่นท๊อปก็คือระบบควบคุมความเร็วอัตโนมัติ ซึ่งดูเหมือนหลาย ๆ คนก็อยากได้อยู่ […]